در هر برنامه تلویزیونی گروه سردبیری مکمل گروه کارگردانی است. این دو توامان مسیر اصلی برنامه را مشخص می‌کنند و سایر عوامل را در در این مسیر قرار می‌دهند. سردبیر فصل سوم برنامه «جاذبه» حسین برکتی است. او در گفتگو با روزنامه صبا درخصوص چگونگی طراحی برای گفت‌وگوها و پیشبرد داستان‌ها در کنار کارگردان، مجری و سایر عوامل برنامه توضیحاتی ارائه کرده است.

در روند گفت‌وگوهای میزبان و مهمان، عسکری بیشتر شنونده است و مهمان صحبت می‌کند. این روند از قبل هماهنگ شده است؟

ما ایده‌ها را در طراحی مطرح کردیم. این که حامد عسکری بیشتر شنونده باشد و مهمان داستان خود را پیش ببرد طرحی است که سردبیری پیشنهاد کرده و ایشان هم به نحو احسن این کار را اجرا کرده است. طرح سردبیری به این صورت بوده است که ما می‌خواهیم داستان مردم را بشنویم و شما به عنوان میزبان خط اصلی داستان را حفظ کنید. اکثر سلبریتی‌ها برای اینکه خودشان را بیشتر نشان بدهند این کار را انجام می‌دهند و متکلم می‌شوند. مهمانان ما مردم عادی هستند و برای اولین بار جلوی دوربین آمده‌اند؛ آن‌ها سخنور نیستند. لذا در اینجا کار حامد عسکری و کارگردانی سخت‌تر هم می‌شود. هدایت کردن فرد عادی که برای اولین بار جلوی دوربین قرار می‌گیرد و می‌خواهد مصاحبه کند کار سختی است. یکی از نقاط عطف و بارز این برنامه این است که حامد عسکری به شکل نامحسوس و حساب شده گفت‌وگو را مدیریت می‌کرد. من خوشحالم که این کار را با حامد عسکری شروع کردیم و محسن حمیدزاده در این زمینه کاملا حرفه‎ای کارگردانی کرد. گاهی پیشنهاداتی می‌داد که مهمان یک واقعه‌ای را بیان کند و باعث می‌شد که برنامه به شگفتی برسد.

اساس این طراحی از چه عواملی نشأت گرفته است؟

این که ما بیشتر شونده باشیم طراحی شده بود چون می‌خواستیم مردم بیشتر خودشان باشند؛ ما حتی نحوه نشستن مهمانان را هم نمی‌گفتیم چراکه می‌خواستیم روی داستان خود متمرکز باشد. به عبارتی ما بعضی کلیشه‌ها را به نفع داستان حذف کردیم. می‌گویند آن‌چه از دل براید لاجرم بر دل نشیند. این اتفاق در برنامه با هدف رخ داده است. ما تلاش کردیم از همه ظواهر دوری کنیم تا بتوانیم خود مهمان را داشته باشیم. حامد عسکری هم این همدلی را با مهمان داشت تا مهمان خودش را پیدا کند. گاهی اوقات ما در نیم ساعت ابتدایی برنامه چیزی برای ارائه نداریم چون مهمان ترس از دوربین و استرس از فضا داشته و نمی‌‌توانسته صحبت کند. میزبانی حامد عسکری و کارگردانی حمیدزاده این فرصت را می‌داد تا ما این را بیشتر بگیریم؛ یعنی گاهی مصاحبه‌های ما دو تا سه ساعت طول کشیده است تا برسیم به مرحله‌ای که حتی مهمان استودیو را خانه خود بداند و داستان خود را راحت و صادقانه تعریف کند. بعضی اوقات ما یک ربع وقت می‌گذاشتیم و مهمان را با فضای استودیو آشنا می‌کردیم. یکی از سخت‌ترین کارهایی که در این استودیو انجام می‌دادیم آوردن افراد معمولی به آن جا بود. آدم‌هایی که هیچ آشنایی با استودیو، دوربین و… نداشتند. بنابراین تلاش می‌کردیم استرس‌های مهمان را با طول دادن بیشتر مصاحبه کم‎تر کنیم. قبل از شروع مصاحبه با آدم‌ها معاشرت می‌کردیم تا این آدم با ما احساس راحتی بیشتری کند.

تعداد زیادی از مهمانان از شهرستان هستند؛ این روند کار شما را سخت نکرد؟

از بین ۳۰ مهمانی که داریم، حدود ۲۵ نفر از آن‌ها از شهرستان‌هایی چون قم، کرمان، آّبادان، مشهد، کردستان و… هستند. یکی از سختی‌های ما در راستی‌آزمایی قصه‌ها همین دور از دسترس بودن آنها بود. ما خیلی راحت می‌توانستیم چند نفر را از تهران انتخاب کنیم اما این‌ کار را نکردیم. هدف ما این بود رنگ‌های مختلف افراد در ایران را نشان دهیم. در این برنامه خیلی از افراد با لهجه صحبت می‌کنند و گاهی لباس محلی خود را پوشیده‌اند. هرچند که این روند کار ما را سخت‌تر کرد ولی ما می‌خواستیم یک کار ملی کنیم و ارزش این سختی‌ها را داشت.

انتهای پیام/