زین‌العابدین تقی‌پور بازیگر نقش اصلی «وضعیت زرد ۲» است که نقش «سعید کاظمی» را به عنوان یک مهندس تأسیسات هسته‌ای ایفا می‌کند؛ فردی که از کارش اخراج شده و فعلا در یک خبرگزاری کار می‌کند. او با سه دوست خود و همچنین همسر، دایی و زن‌دایی‌اش تعامل دارد و در مقابل بخش اعظم آن‌ها، یک کاراکتر کمابیش عاقل‌تر دیده می‌شود. اگرچه تقی‌پور در گفتگو با روزنامه صبا، با اشاره به برخی ابعاد شخصیتی این کاراکتر، توضیح می‌دهد که هدف این نبوده «سعید کاظمی» عاقلی در میان جمع غیرعاقلان باشد.

از بازخوردهای سریال در این مدت راضی هستید؟

بعضی مردم در فضای مجازی بازخورد می‌دهند که خیلی خوب و گاهی غیرقابل پیش‌بینی است. خیلی‌ها ابراز می‌کنند که خیلی سال بوده جرئت نمی‌کردند برنامه‌های طنز تلویزیون را نگاه کنند و حالا «وضعیت زرد» را می‌بینند. نقدهایی هم آمده که بعضی به‌جا و بعضی سلیقه‌ای است.

چه شد که در فصل دوم، کاراکتر شما کمی از محوریت افتاد؟

به نظرم اتفاق خوبی در فصل دوم افتاد، این بود که از سیتکام به طنز معمولی‌تری که همه‌فهم‌تر و همه‌پسندتر باشد، تغییر کرد. داستان کمی خانوادگی‌تر شد و فضای داستان‌های فرعی بیشتر شد که مخاطب بیشتری بتواند همراه شود و اگر احیانا فردی بخشی از قصه را از دست داد، از کل ماجرا جا نماند. به عنوان یک مخاطب، به نظرم خیلی مبارک و خوب بود.

در اغلب موارد به نظر می‌رسد «سعید» کاراکتر عاقل ماجرا بین عده‌ای کمترعاقل است که شاید کمی شبیه سیامک انصاری سریال‌های مهران مدیری باشد. در این باره توضیح می‌دهید؟

تمایل بنده و آقای شهبازی نویسنده و آقای رستگار کارگردان، اتفاقا این نبود که «سعید» تبدیل شود به تنها عاقل جمع؛ و این که خودش را یک تافته جدابافته و دانشمندی ببیند که بقیه به گرد پای او نمی‌رسند. البته که به واسطه دانشمند بودن، در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرد که ناخواسته این اتفاق می‌افتد، ولی ما سعی کردیم این اتفاق تضعیف شود تا دودستگی ایجاد نشود. در بعضی مسائل هم شاید برعکس است، مثلا در سکانسی که چند شب پیش پخش شد، «سعید» به خاطر این که هوش اجتماعی بالایی ندارد و بازیگرها را نمی‌شناسد، در حالی که «آرش» همبازی جواد عزتی شده بود، «سعید» نمی‌فهمید جواد عزتی چه جایگاهی دارد! اما به واسه این که کاراکتر «سعید» بالذات کاراکتر طنزی نیست و طنزهای او در ارتباط با دیگران شکل می‌گیرد، شاید این اتفاق که گفتید، به چشم مخاطب آمده باشد که مد نظر ما هم نبوده است.

از کاراکتر شما به عنوان یک دانشمند هسته‌ای، انتظار داشتیم عینک داشته باشد یا لااقل کت و شلوار بپوشد. در این باره توضیح می‌دهید؟

خودم خیلی گریمم را دوست داشتم و طراحی آقای لطفی و آقای فرح‌مرزی برایم خیلی شیرین بود. «سعید» در ایده‌های اولیه عینکی داشت و کمی شق‌ورق‌تر بود، اما وقتی در تمرین‌ها پیش رفتیم، احساس کردیم که بهتر است از کلیشه دانشمند عینکی فاصله بگیریم. چرا باید همه دانشمندها عینک داشته باشند؟ (با خنده) البته در طراحی لباس، کمی به این سمت رفتیم. اگر دقت کنید، لباس‌های «سعید کاظمی» کمی رسمی‌تر از بقیه افراد است، چون احساس کردیم اگر این مدلی بشود، هم آن جنبه دانشمند بودن را حفظ کنیم و هم از کلیشه‌ها فاصله می‌گیریم.

از متن فصل ۲ راضی هستید؟ به نظر می‌رسد حجم شوخی‌ها کمتر شده است.

شاید این سلیقه است. من شوخی‌ها را می‌پسندم و احساس می‌کنم در فیلمنامه شوخی‌های خوبی نوشته شده و در کارگردانی و پیشنهادهای بازیگران، چیزهایی اضافه شده است، اما امکان دارد که تراکم شوخی‌ها کمتر شده باشد، به واسطه این که زمان فصل ۲ طولانی‌تر شده و داستان‌های فرعی آن هم بیشتر شده و همچنین این که در فصل یک، شوخی‌ها خیلی متکی به کلام بود و به واسه سیتکام بودن، دیالوگ زائد کمتر داشت. به زعم بنده حقیر، اندازه‌اش مناسب و دچار افراط و تفریط نشده است.

در «وضعیت زرد ۲» بداهه هم داشتید؟

در فصل یک خیلی کمتر، اما در فصل دو گاهی موقعیت‌های طنزی پیش می‌آمد که بداهه اتفاق می‌افتاد. مخصوصا سکانس‌هایی که با آقای (مهران) رجبی داشتیم. آقای رجبی ماشاالله آن‌قدر خوش‌ذوق و خلاق و بداهه‌پردازند که اصلا ناگزیر باید در جواب ایشان، باید وارد بداهه شویم. در جمع چهار نفره خبرگزاری هم بداهه‌هایی داشتیم که البته خیلی وقت‌ها از قبل با کارگردان و نویسنده هماهنگ می‌کردیم.

ساخت فصل‌های بعدی قطعی است؟

در گروه حتما به فکرش هستیم. صحبت‌های مفصلی شده و ایده‌های مختلفی هست.

برای شما که کار تلویزیون با این ابعاد انجام ندادید، در شرایطی که اغلب بازیگران دیگر هم شناخته‌شده نیستند، حضور در این سریال واهمه نداشت؟

البته بعضی دوستان در همین ابعاد هم باتجربه بودند، اما برای من قابل تأمل بود، مخصوصا فصل یک. همه ما سبقه جدی تئاتری داشتیم و می‌دانستیم این سریال پله‌ای است که از آن خیلی دور نیستیم. جا دارد از آقای بامروت‌نژاد و ملکی تهیه‌کنندگان فصل اول و دوم تشکر کنم، بابت میدان دادن به جوانانی که می‌دانند تجربه و پشتوانه‌ای دارند و حالا نیازمند میدان جدیدی‌اند که خودی نشان دهند. کمتر کسی در این فضا دیدیم که چنین ریسکی بکند. در بهترین حالت اغلب بازیگران را از چهره‌های سرشناس می‌چینند و در کنار آن به عنوان تزیین، از جوان‌ترها استفاده می‌کنند. البته این ریسک بی‌منطق و روی هوا نبود و تک‌تک افراد با دقت انتخاب شدند. نمی‌خواهم تعریف از خود بکنم، اما سوابق بقیه دوستانم در نظر گرفته و رصد شده بود. ان شاالله از این تهیه‌کنندگان بیشتر شود. با این حال خود من خصوصاً در روزهای اول دودل بودم.

باز هم پیشنهاد بازی در تلویزیون دارید؟

برای سریال نه، اما برای تله‌فیلم و چند کار نیمه‌بلند پیشنهادهایی آمده است. البته سریال هم هست که هنوز معلوم نیست و در حد یک گپ اولیه است.

فصل اول را بیشتر دوست دارید یا فصل دو؟

حتما فصل ۲٫ به نظرم می‌رسد فصل دو از همه حیث مثل قوام داستان، فیلمنامه، کاراکترها، بازی‌ها، کارگردانی، فیلمبرداری و طراحی صحنه و لباس اتفاق روبه‌جلوتری است. البته که من با توجه به سابقه کمی که در عرصه رسانه دارم، احساس می‌کنم آن اتفاق خوبی که بعد از آن با خیال راحت درباره «وضعیت زرد» حرف بزنیم، در فصل ۳ می‌افتد. بالاخره «وضعیت زرد» تلاش و تجربه‌ای است که شاید شبیهش به این شکل اتفاق نیفتاده بود. چه از نظر محتوا، ساختار، تیم سازنده و گرایش به جوان‌ها، معمولا زمانی برای قوام جدی‌تر لازم دارد.

مصطفی قاسمیان