روزنامه صبا – او پسر چهاردهم بهمن ۱۳۵۲ در تهران است. روزی که به روایت تاریخ، سال‌روز استقلال یونان از امپراطوری عثمانی پس از حدود ۴۰۰ سال، در چنین روزی و معادل سوم فوریه ۱۸۳۰ میلادی بود. در تاریخ معاصر کشور نیز، چهاردهم آبان به عنوان روزی که ماهواره «امید ایران» به مدار زمین فرستاده شد، ممتاز است.

شهاب حسینی با نام کامل سیدشهاب‌الدین حسینی تنکابنی، بازیگر برجسته و توانای سینمای ایران حالا در آستانه گذر از نیم قرن زندگی است.

داستان زندگی او هم مانند بسیاری از هنرمندان صاحب نام، جالب و پر فراز و نشیب است. حسینی زاده تهران بود و در پایتخت وارد دبستان شد اما یک سال بعد و در ۸ سالگی، از آنجا که مادرش امدادگر بود، ناگزیر همراه خانواده به خرم آباد رفت تا چند صباح از دوران کودکی خود را در این شهر پشت سر بگذارد. او یک برادر و دو خواهر داشت و در کودکی به شیطنت در فامیل معروف بود. چند سال پس از بازگشت به تهران، برای ادامه تحصیل، رشته رواشناسی را برگزید اما حضور او در دانشگاه تهران، نیمه تمام ماند.

حسینی پس از دو سال تحصیل در این رشته، از آنجا که عمویش مقیم کانادا بود، با انصراف از دانشگاه، برای مهاجرت از ایران و رفتن به کانادا اقدام کرد و به این ترتیب برای تکمیل مدارک خود به خدمت سربازی رفت. پس از ۱۸ ماه در حالی که بدون احتساب اضافه خدمت، مدت کوتاهی تا پایان دوران سربازی‌اش داشت، با خونریزی معده راهی بیمارستان شد و آنجا متوجه شد می‌توانسته معافیت پزشکی بگیرد. به هرحال با توجه به اضافه خدمتی که داشت، معافیت را پذیرفت. بازیگری و موفقیت در عرصه سینما و تلویزیون اما سودایی بود که شهاب حسینی همواره در سر می‌پروراند. آغاز تلاش او برای تحقق این رویا، به ۱۳۷۱ باز می‌گردد.

سالی که حسینی در دوره‌های بازیگری زنده‌نام حمید سمندریان ثبت نام کرد و از آنجا که هنرجوی مستعدی بود، بسیار زود فنون بازیگری را فراگرفت. با وجود این، آغاز بازیگری حرفه‌ای او به سال ۱۳۷۴ بازمی‌گردد. حسینی پس از چندسال حضور مستمر و موفق در تئاتر، سال ۱۳۷۷ به عنوان گوینده و البته بازیگر نمایشنامه‌های طنز رادیویی، کار خود را با صدای ایران آغاز کرد. حضور کنار کمدین‌های موفق دهه ۷۰ مانند نصرالله رادش، نادر سلیمانی و یوسف تیموری که با مجموعه معروف «ساعت خوش» اسم و رسمی پیدا کرده بودند به حسینی برای بیشتر شناخته شدن در جمع بازیگران محبوب آن سال‌ها کمک شایانی کرد. از همین رهگذر و به لطف آشنایی با سلیمانی، همچنین کامران ملک‌مطیعی، به تلویزیون معرفی شد. حضور به عنوان مجری در برنامه «اکسیژن» که کاری متعلق به برنامه کودک و نوجوان محسوب می‌شد، نخستین نقش‌آفرینی شهاب حسینی در سیما بود.

کار خوبش به عنوان مجری در این برنامه که کاری متعلق به برنامه کودک و نوجوان محسوب می‌شد، باعث شد با همین عنوان در برنامه‌های برپا برپا، زنگ صبح و سایه روشن هم از او به عنوان مجری استفاده شود. سریال پربیننده «پس از باران» در اواخر دهه ۱۳۷۰ نخستین حضور او در مجموعه‌های تلویزیونی محسوب می‌شد اما شروع موفقیت او در مجموعه‌های تلویزیونی با سریال «پلیس جوان» به کارگردانی سیروس مقدم بود. حسینی در نقش ستوان آگاهی سعی در پرده برداشتن از رمز و راز قتل پدرش داشت. حضور مریلا زارعی در نقش خبرنگار، که دست برقضا او هم آن سال‌ها در آغاز راه موفقیت قرار داشت، نقش مقابل حسینی را هم جذاب ساخته بود. پس از این سریال، بازی در مجموعه «تب سرد» که سال ۱۳۸۳ به کارگردانی علیرضا افخمی تولید شد، قدم بزرگ دیگری در جاده موفقیت و شهرت برای این بازیگر حالا مطرح تلویزیون محسوب می‌شد. بازی او به ویژه در قسمت نخست این سریال، در نقش «شهاب کیانفر» کارخانه‌داری که برای فرار از ورشکستگی دسیسه ربودن فرزند خودش و اخاذی از پدرزنش را پی می‌ریزد، همرا با تقطیع حسی بی‌نظیر از حسینی، نشان داد این بازیگر آینده‌ای بسیار درخشان‌تر از حد تصور در سینما و تلویزیون ایران دارد. او در سینما هم به همین سرعت و کیفیت رشد می‌کرد. سال ۱۳۸۷ با حضور در فیلم «سوپراستار» سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را به خود اختصاص داد.

حضور او در «جدایی نادر از سیمین» فیلم جاودان تاریخ سینمای ایران، خرس نقره‌ای جشنواره فیلم برلین را برایش به ارمغان آورد. همکاری شهاب حسینی با اصغر فرهادی، این بازیگر را در عرصه جهانی مطرح کرد. تا آنجا که حسینی برای بازی در فیلم «فروشنده» فرهادی نامزد دریافت بهترین بازیگر نقش اول جشنواره فیلم کن هم شد. این بازیگر برجسته سینما و تلویزیون در زندگی شخصی هم همواره از حواشی، خود را دور نگه داشته است. شهاب حسینی سال ۱۳۷۴ و در ۲۲ سالگی با پریچهر قنبری، همکارش در تئاتر ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دو پسر به نام‌های محمدامین و امیرعلی است.

راز موفقیت در فیلمی رمز‌آلود

فیلم سینمایی «آن شب» یکی از مهم‌ترین آثار مشترک سینمایی است. این فیلم (به عنوان یک محصول مشترک) به کارگردانی کورش آهاری، فیلمساز ایرانی-آمریکایی سال ۱۳۹۷ تولید شد. «آن شب» در واقع نخستین فیلمی است که به طور محصول مشترک با یک فیلمساز دورگه ایرانی آمریکایی پس از انقلاب اسلامی ساخته شده و در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمده است و از طرفی، نخستین کار بلند آهاری نیز محسوب می‌شود. فیلمی که در آن شهاب حسینی و نیوشا جعفریان در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند، داستان زوج جوانی است که به همراه دختر یک‌ساله‌شان، خود را محبوس در هتلی قدیمی می‌یابند.

علی‌رغم تلاش‌شان برای اقامتی دلپذیر در این هتل عجیب و وهم‌آور، نیرویی ماورایی آن دو را وادار به ابراز رازهای درونی‌شان که از یکدیگر پنهان نگه‌داشته‌اند، می‌کند. آن‌ها با دقت همه چیز و هر کسی را که در مسیرشان قرار دارد زیر سوال می‌برند. بازی شهاب حسینی در این فیلم تا حدی درخشان بود که تحسین «ریچارد کویپرس» منتقد سایت ورایتی را هم در پی داشت. کویپرس هوشمندانه این فیلم را با «درخشش» استنلی کوبریک مقایسه می‌کند. همچنین حضور شهاب حسینی در فیلمی ترسناک را می‌توان به نوعی حمایت او از سینمای «ژانر وحشت» توصیف کرد. ژانری پرطرفدار و پرمخاطب که در همه دنیا با اقبال مخاطبان مواجه می‌شود اما این ژانر درسینما و تلویزیون ایران، تا کنون بنا به دلایل عدیده هرگز نتوانتسه موفقیت فیلم‌های «هارر» را در ایران نیز تضمین کند.

به هر ترتیب کورش آهاری برای نقش «بابک» انتخاب بسیار خوبی داشت. شهاب حسینی یکی از تواناترین و موفق‌ترین بازیگران فعلی سینمای ایران، گذشته از قابلیت‌های فنی بازیگری‌اش، میمیکی مناسب برای نقش‌آفرینی در فیلم‌های پردلهره و رمزآلود دارد. درباره بازی حسینی در این نقش هم چند بار گفته شده که بازی او پیچیدگی خاصی ندارد در نقشش خیلی معمولی ظاهر شده است. این درست همان چیزی است که موفقیت بازیگر را در فیلم‌هایی از این دست تامین می‌کند.

ترسی که فیلم «آن شب» به جان مخاطبش می‌اندازد هم هرچند برگرفته از مقوله‌های ماورایی است اما جنس این نوع هراس هنگام بازی، برای بازیگر مشخصاً دور از بازی‌های غلیظ و تصنعی تعریف می‌شود. سادگی حسینی در ایفای نقش بابک، به یقین یکی از نقاط اتکای فیلم «آن شب» بود. فیلمی که در کارنامه شهاب حسینی بی‌گمان به عنوان اثری متفاوت، جایگاه ویژه‌ای دارد.

یاسر سماوات

انتهای پیام/